سرقت ادبی چیست؟ مدت‌هاست که محققان به موضوع سرقت ادبی پرداخته‌اند. سرقت ادبی به این معنی است که کار، ایده یا کلمات شخص دیگری را در نظر بگیرید و آنها را به عنوان متعلق به خودتان معرفی کنید. این امر به دلیل یکپارچگی تحصیلی و نقض اصول اساسی یادگیری علمی، نقض جدی تحصیلی است. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
سرقت ادبی یک مشکل رایج در مقالات علمی از چند جهت است. تحقیقات علمی با انواع سرقت ادبی زیر مواجه است:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. سرقت ادبی از این نوع جدی ترین جرم محسوب می شود و می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و عواقب قانونی برای محقق داشته باشد.
راه‌های مختلفی می‌تواند منجر به سرقت ادبی مستقیم شود، از جمله کپی کردن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن از اثر دیگری، یا کپی کردن از یک مقاله منتشر نشده. یک محقق همچنین می تواند با استفاده غیرمجاز از تصاویر یا ارقام مرتکب سرقت علمی مستقیم شود. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر شده است در یک نشریه دیگر بدون استناد به آن یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
علاوه بر ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای با داده‌های بسیار مشابه، یا استفاده از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، نوعی سرقت ادبی است. خطی وجود دارد که قبلاً منتشر شده است. همچنین می‌توان با بازتولید تصاویری که قبلاً بدون ذکر منبع یا مجوز در آثار آکادمیک ظاهر شده‌اند، دست به سرقت ادبی شخصی زد.
برای محققین مهم است که به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند و در صورت لزوم مجوز بگیرند. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کار شخص دیگری استفاده می کند و تغییرات جزئی در کلمات و ساختار جمله ایجاد می کند. اگرچه اثر متفاوت به نظر می رسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله کپی کردن سبک و محتوای نویسنده دیگر، تغییر چند کلمه یا جایگزینی کلمات در متن اصلی با مترادف.
در هنگام ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققین باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. همچنین مترجمان هنگام ترجمه باید از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
با ترکیب منابع مختلف بدون ارجاع مناسب، سرقت علمی موزاییکی انجام می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
عمل سرقت ادبی موزاییک شامل ترکیب چندین منبع در یک سند، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد است.
هر زمان که یک سند جدید ایجاد می شود، محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی همه منابع را اعتبار می دهند و از کلمات خود استفاده می کنند. پژوهشگران باید ایده‌های اصلی را هنگام جمع‌بندی منابع متعدد به دقت نشان دهند.
مقالات سرقت علمی و پیامدهای آن
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، به احتمال زیاد نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. می تواند به اعتبار و شهرت یک محقق آسیب قابل توجهی وارد کند که ضربه مهمی به حرفه او می شود. رد نسخ خطی علاوه بر از دست دادن بودجه و منابع، می‌تواند بر توانایی پژوهشگران برای ادامه تحقیقات تأثیر بگذارد.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. محقق ممکن است اعتماد و احترام خود را از دست بدهد، که همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای او دشوار می کند. همچنین ممکن است یک شهرت آسیب دیده بر آینده شغلی یک محقق تأثیر بگذارد و چشم اندازهای آینده او را محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. دولت ممکن است در برخی موارد علیه محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند اقدام قانونی انجام دهد.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. در این صورت، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در دنیای دانشگاهی، سرقت ادبی مشکلی است که همه کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. در ایران سرقت ادبی جرمی جدی است که می تواند مجازات شدیدی را در پی داشته باشد.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. تحقیقات انجام شده توسط موسسات دانشگاهی و محققین باید از دستورالعمل ها و مقررات دقیق تعیین شده توسط MSRT پیروی کنند.
ارتکاب سرقت ادبی توسط محققین در ایران جرم دانشگاهی است و ممکن است با مجازات شدیدی روبرو شوند. مجازات با درجه سرقت علمی تعیین می شود. رایج ترین مجازات های سرقت ادبی در ایران عبارتند از:
ابطال گواهی
متن های جعلی در ایران با لغو مدرک مجازات می شوند. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که به سرقت ادبی متهم شده اند از انجام تحقیقات معلق شوند. ممکن است دسترسی آنها به منابع و بودجه را محدود کند و توانایی آنها را برای ادامه کار محدود کند.
ممنوعیت انتشار
ممکن است اگر محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، از انتشار منع شوند. در مدت تعلیق نمی توانند اثری را منتشر کنند. یک اشتباه تحقیقاتی می تواند تأثیر زیادی بر شغل و شهرت یک دانشمند داشته باشد.
penalty
علاوه بر این، محققان دریافتند که در سرقت ادبی مجرم هستند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوند. سرقت ادبی از نظر میزان جریمه درجه بندی می شود.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
در ایران نیز اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی انجام شده است. برای اطمینان از رعایت اخلاق تحقیق و حفظ یکپارچگی، MSRT کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) را ایجاد کرده است. تعدادی از دستورالعمل ها برای تحقیقات اخلاقی توسط NREC ایجاد شده است و این سازمان برای ارتقای یکپارچگی تحصیلی از محققان پشتیبانی و آموزش می دهد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد می‌شود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. یک گزارش سرقت ادبی ایجاد شده توسط این ابزار وجود دارد که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی می کند. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی می‌شود و گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
دانشمندان از بازرسی دستی برای تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
به منظور تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت علمی استفاده می کنند. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. تجزیه و تحلیل دستنوشته و آثار منتشر شده، گزارش سرقت ادبی تولید می‌کند.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که داوران مجلات دانشگاهی برای تشخیص سرقت ادبی از آنها استفاده می کنند، مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی شامل بررسی مرجع، تکنیک دیگری است که توسط داوران استفاده می شود. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. استناد به همه منابع و عدم استناد با این روش تضمین می شود.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. ممکن است لازم باشد که بازبینان در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری انجام دهند تا مشخص شود آیا سرقت ادبی انجام شده است یا خیر.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌هایی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند. از جمله مؤثرترین راه های جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری، اعتبار به نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع موجود است. استنادهای درون متنی باید حاوی نام نویسنده، تاریخ انتشار و صفحه(های) مقاله اصلی باشد. فهرست منابع را بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی سازماندهی کنید تا همه منابع مورد استفاده در مقاله را شامل شود.
در تحقیقات علمی از چندین سبک استناد از جمله APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. به منظور بررسی تحقیقات خود برای سرقت ادبی، محققان می توانند از انواع ابزارهای آنلاین استفاده کنند. با استفاده از این ابزارها، می‌توانید یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت‌های آن را شناسایی کنید. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال دستنوشته خود، سرقت ادبی را شناسایی و رفع کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
هنگامی که شما بازنویسی می‌کنید، ایده‌های شخص دیگری را بازگو می‌کنید یا به قول خودتان کار می‌کنید. در تفسیر، معنای نویسنده اصلی نباید تغییر کند. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر خواهد شد برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. برای محققین مهم است که با قوانین و مقررات آشنا باشند تا از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. ارائه کار یا ایده های دیگران باید برای مخاطب معنادارتر شود. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
نگهداری سوابق دقیق از منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. ثبت تمامی مراجع، تاریخ انتشار، عنوان و اطلاعات نویسنده ضروری است. منابع باید با استفاده از این اطلاعات گردآوری شوند. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
تحقیق باید قبل از ارسال بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تمام منابع اعتبار داده شده اند و از سرقت ادبی اجتناب شده است. اشتباهات املایی و گرامری نیز باید در دستنوشته بررسی شود. فرآیند بررسی می تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را شناسایی کرده و قبل از ارسال دستنوشته آن را تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. دستیابی به درک روشنی از انواع سرقت ادبی، پیامدها و بهترین شیوه ها برای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان بسیار مهم است.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. به عنوان مثال، داوران دست‌نوشته‌ها را به صورت دستی بازرسی می‌کنند، نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی را بررسی می‌کنند و مراجع را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که سرقت ادبی ندارند.
به طور کلی روش خوبی برای محققین است که از سرقت ادبی اجتناب کنند، از اصل بودن کار خود و اطمینان از مطابقت آنها با استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی اطمینان حاصل کنند. دانشمندان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها، یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.